تا همین چند سال پیش اگر از کار کودک صحبت می‌شد ذهن‌ها به سمت کودکانی می‌رفت که در چهارراه‌ها گل و فال می‌فروختند یا کودکانی که در کارگاه‌ها کار می‌کردند.

اما ظهور شبکه‌های اجتماعی باعث پدید آمدن مفهومی به نام کودک کار فضای مجازی شد.

کودکانی که  تعاریف متعددی از آنها وجود دارد و هر کارشناسی بنا به حوزه تخصصی تعریفی از این کودکان ارائه می‌دهد.

بصورت کلی می‌توان گفت کودک اینفلوئنسر خردسالی است که بدون حق انتخاب توسط فرد یا افرادی از خانواده روبه‌روی دوربین قرار می‌گیرد یا قرار گرفته می‌شود تا بواسطه زیبایی، شیرین‌زبانی یا مهارتی که دارد محتوایی برای شبکه اجتماعی تولید کند.

بد نیست بدانیم که کودک کار فضای مجازی به نوعی ویترین درآمد فردی است که پشت پروفایل او نشسته است که معمولا مادر یا پدر آن کودک است.

فعالیت این کودکان تنها به نمایش شخصی محدود نمی‌شود و گاهی از آنها برای تبلیغ محصولاتی مختلف استفاده می‌شود. البته حوزه‌ای که بیشتر می‌تواند برای خانواده ای کودکان پولساز باشد تبلیغات محصولاتی است که به کودکان مربوط می‌شود.

✅کار کودک چه تبعاتی در آینده او ایجاد می‌کند؟

این نوع از بهره کشی از کودک می‌تواند پیامدهای درازمدتی برای او داشته باشد، پیامدهایی که می‌تواند تا بزرگسالی هم با آنها همراه باشد. کدام کودک می‌تواند تبعات مشهور شدن را بپذیرد؟

این استفاده ابزاری از کودکان به گفته روان‌شناسان می‌تواند موجب اختلالاتی در تعاملات آنها با هم‌سالان شود.

وقتی تمام فکر و رفتار یک والد متمرکز بر استفاده از کودک است باید این انتظار را داشت که به نیازهای آن کودک پاسخ ندهد و این امکان وجود دارد که به دلیل همین بی‌توجهی‌ها کودک در بزرگسالی هم نسبت به والدین خود احساس خشم داشته باشد.

مشکلاتی مانند خودشیفتگی یا شخصیت نمایشی به واسطه سالها زندگی در برابر دوربین از دیگر مشکلاتی است که کودکان می‌توانند در بزرگسالی با آن دست و پنجه نرم کنند.

اما بجز کودکان آنطور که کارشناسان این حوزه می‌گویند برخی از والدین این کودکان هم ازاختلالات روانی رنج می‌برند. والدینی که پشت دوربین فرزندان خود را مورد سوءرفتار هیجانی و حتی جسمی قرار می‌دهند.

حتی گزارش‌ها از والدین ناآگاهی وجود دارد که فرزندان خود در معرض سوءاستفاده دیگران قرار داده‌اند.

خندیدن، گریه کردن، تزریق واکسن، لحظه راه رفتن، تولد یک ماهگی تا یک سالگی‌اش و... بهانه‌هایی هستند برای جذاب‌تر کردن ماجرا. بیشتر اوقات مادران گردانندگان این صفحات هستند؛ مادرانی که صفحه اینستاگرامشان را با سالن مدداشتباه می‌گیرند. قربانی این نمایش ساختگی هم کودکانی هستند که بدون توجه به راحتی و رضایتشان، اسیر ژست‌ها و فیگورهای عکس‌های لاکچری می‌شوند تا به اشتراک گذاشته شوند. همه این نمایش‌ها در حالی روی صحنه می‌روند که کسی از رضایت کودک سؤالی نمی‌پرسد و کسی این هشدار را نمی‌دهد که حریم خصوصی این کودک زیر پا گذاشته شده است. سؤال اساسی این است که این کودک در نوجوانی و بزرگسالی از این پست‌ها و... لایک‌ها راضی است یا خیر؟